Chyba złamałem piszczel. To znaczy wczoraj przy ognisku, jak łamałem kłody jak zapałki. No niby bolało, ale jak boli to człowiek wie, że żyje. Chodziłem normalnie na czworaka i było git. Dziś rano już nakurwia, a nie boli. No to przechyliłem 200 rudej na odwagę, co ją miałem skitraną w kalesonach i pierwszy raz w życiu musiałem to zrobić. Zadzwoniłem po GOPR. Odebrał jakiś słowacki głos. Czyli wczoraj w śnieżycy musiałem zabłądzić aż na Słowację. Niedobrze. Ja ubezpieczenia nie mam, bo wiem, że ubezpieczyciele to skurwysyny. A ja nie wierzę skurwysynom. Z resztą i tak by znaleźli jakiś kruczek prawny żeby nie zapłacić.

No to mówię temu Słowakowi co i jak. Już wnerwiony trochę byłem, ale za to nietrzeźwy. Przedstawiam sytuację, że helikopter potrzebuję, latające ijojo, a o Mackiewiczu pan żeś słyszał? Na sumieniu chcesz mnie mieć ty Słowaku parchaty? Trochę polskiego rozumiał. On coś tam pierdoli po swojemu, że vymenili ste si hlavu za kokotà i coś tam gdacze. I mówi, że taka przyjemność kosztuje trzy tysiące słowackich kopiejek. Ja z ekonomii cienko, ale swój rozum mam - jak byłem mały to taki Marcinek z klatki obok miał w komputerze procesor Celeron 3000 i to zapierdalało, więc domyśliłem się, że to duża suma na polskie. Powiedziałem, że Kosovo je Srbija żeby tego kokota jeszcze podkurwić i się rozłączyłem.

No nic, jak helikoptera nie będzie, to czekam na roztopy i schodzę na czworaka to najbliższego polskiego schroniska. Najgorsze, że mam już ostatnie 200 koloru przy sobie.