Powiedzcie mi co jest z tymi babami. Zrobiłem wczoraj obiad. Polędwiczki wieprzowe w sosie musztardowym z pieczarkami. Więc nietanie. Zjadłem około 15, gorące jeszcze było to zostawiłem na patelni dla baby, bo chwilę po 16 wraca z roboty. A ja poszedłem w tango, tzn. wynurzyłem się z mojego home office żeby przełamać się opłatkiem na wigilii firmowej. Jak się okazało, nikt nawet nie przyniósł opłatka, za to każdy wódę. Mi nie robi różnicy, ja wybredny nie jestem.
Wróciłem koło pierwszej, patelnia leży, tylko żarcia ubyło. Obudziłem się rano, o 10 patelnia leży. Nie będę po niej poprawiał, bo nie jestem jakaś spolegliwa pizda, tylko sigma. O 12 coś gadamy i mówię, że na obiad dziś to chyba kebab, bo to mięso co leży dobę, bo go nie schowałaś to tak słabo. Ona mi mówi: no nie schowałam, nie mówiłeś, żebym schowała, to nie schowałam, skąd mogłam wiedzieć.
Czujesz to ziomek.
Trzydziestoletnia baba nie wie, że trzeba mięso schować do lodówki jak się pożarło, bo to nie może na szafce stać. I mówi: jak ja robię obiad to ci zawsze mówię, że to schowaj, że tamto w lodówce a to przykryte. No mówisz, kurwa, bo mnie traktujesz jak upośledzone dziecko i matkujesz kurwa jakbym upośledzony był. Ale mi to nawet po 500 koloru daleko do takiego upośledzenia żeby nie schować ugotowanego żarcia na noc do lodówki.
Pytam się - a jakbyś weszła do domu i zobaczyła zalaną łazienkę, to byś ścierała wodę czy byś uznała, że tak ma być? - no nie, zadzwoniła bym do ciebie czy ta woda to specjalnie tutaj czy nie.
Godzina czternasta, patelnia stoi. Mówię - to co, te polędwiczki to do wyjebania? No skąd mam wiedzieć, nie mówiłeś, żebym schowała.
Zdarta płyta.